کد مطلب:77794 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105

و من كتاب له علیه السلام

الی المنذر بن الجارود العبدی و قد خان فی بعض ما ولاه من اعماله.

یعنی و از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است، به سوی منذر پسر جارود عبدی و حال آنكه خیانت كرده بود در بعضی از چیزهایی كه صاحب اختیار گردانیده بود او را بر آن از كارهای او.

«اما بعد، فان صلاح ابیك غرنی منك و ظننت انك تتبع هدیه و تسلك سبیله، فاذا انت فیما رقی الی عنك فلاتدع لهواك انقیادا و لا تبقی لاخرتك عتادا، تعمر دنیاك بخراب آخرتك و تصل عشیرتك بقطیعه دینك. و لئن كان ما بلغنی عنك حقا، لجمل اهلك و شسع نعلك خیر منك و من كان بصفتك فلیس باهل ان یسد به ثغر، او ینفذ امر، او یعلی له قدر، او یشرك فی امانه، او یومن علی جبایه. فاقبل الی حین یصل الیك كتابی هذا. ان شاء الله.»

یعنی اما بعد از حمد خدا و نعت رسول صلی الله علیه و آله، پس به تحقیق كه صلاح و سداد پدر تو فریب داد مرا از جانب تو و گمان كردم كه تو پیروی می كنی سیرت و طریقه ی او را و می روی راه او را، پس ناگاه بودی تو در خیانتی كه رسانیده شد به سوی من از حال تو، در حالتی كه وانمی گذاری از برای خواهش نفس تو پیروی كردنی را و باقی نمی گذاری از برای آخرت تو توشه ی راهی را، آباد می كنی دنیای تو را به خراب كردن آخرت تو و احسان می كنی اهل و قبیله ی تو را به بریدن احسان به دین تو. و هر آینه اگر باشد آن چیزی كه به من رسیده است از تو حق و راست، هر آینه شتر اهل تو و دوال بند نعل تو بهتر باشد از تو. یعنی بهائم و جماد بهتر از تو خواهد بود. و كسی كه باشد به صفت تو، پس

[صفحه 1204]

نیست سزاوار به اینكه بسته شود به سبب او رخنه ی دشمنی را و یا جاری كرده شود به سبب او حكمی را و یا بلند كرده شود از برای او مرتبه ای را و یا شریك گردانیده شود در امانتی و یا ایمن كرده شود از خیانتی. پس بیا به سوی من در وقتی كه می رسد به تو این مكتوب من اگر بخواهد خدا.

«و المنذر بن الجارود هذا، هو الذی قال فیه امیرالمومنین علیه السلام: انه لنظار فی عطفیه، مختال فی بردیه، تفال فی شراكیه. سید رحمه الله.»

سید، رحمه الله، می گوید: این منذر بن الجارود آن كسی است كه در مذمت او گفته است امیرالمومنین علیه السلام كه: «به تحقیق كه او بسیار نگاه كننده است به هر دو جانب خود، یعنی از ناز و غمزه گاهی به طرف راست خود نگاه می كند و گاهی به طرف چپ خود و فخركننده است به علت دو جامه ی برد یمانی خود كه پوشیده است، یعنی به سبب لباسهای فاخر خود و پف كننده ی گرد و غبار است از دوال نعلین خود، یعنی خرامان و نازپرور است.

[صفحه 1205]

صفحه 1204، 1205.